پرونده ی هسته ای ایران یکی از موضوعات بسیار اساسی است که اختلاف نظر زیربنایی میان امریکا و رژیم صهیونیستی است و تل اویو قصد دارند تا واشنگتن را وارد حرکت غیر پیش بینی شده نظامی کند و از سوی دیگر کاخ سفید در صدد است تا مشکل خود با تهران را از طریق دیپلماسی حل کند.
مساله دوم موضوع روابط امریکا و رژیم صهیونیستی در خصوص شهرک سازی و آینده صلح فلسطین و اسرائیل است که به نظر می رسد حداقل خواسته های دولت اوباما به ویژه در دور دوم ریاست جمهوری اش که اصرار دارد تا آنها را عملیاتی کند هنوز در برنامه های فصل مشترک دو طرف فراهم نشده و شکاف بزرگی وجود دارد
مساله سوم نیز بحث سوریه است ، به میزانی که رژیم صهیونیستی تمایل دارد تا حرکت های تندتری درقبال سوریه انجام شود، اما امریکایی ها خوب می دانند که جایگزین مناسبی برای بشار اسد وجود ندارد و اگر مسال به همین شکل صورت گیرد جریان افراط و احتمالا جریان سلفی گری در این کشور به عنوان جایگزین خواهد بود که به نظر نمی رسد دولت مطلوب و یا ساختار مطلوب سیاسی برای امریکا باشد
خط «تأثیرگذاری بر انتخابات ۹۲» در تمام ماههای امسال مشهود بود و اکنون که به پایان سال نزدیک شده ایم بیش از گذشته می توان ناکامی سناریوهای دشمن را به ارزیابی نشست.
به طور مشخص واکاوی و رصد رفتار و گفتار دشمن به وضوح نشان می دهد آنها در سال ۹۱ با هدف تأثیرگذاری بر انتخابات ۹۲، چهار پروژه را همزمان به میدان آوردند تا ایران را به سمت و سوی خواسته های مغرضانه خود مجبور نمایند.
پروژه اول مقوله «تحریم»ها است که البته این اهرم دشمن علیه ایران، مسئله تازه ای نبود و به مدت عمر انقلاب اسلامی سابقه داشته است. نکته این است که نقطه عطف تحریم های ضد ایرانی در سال ۹۱ اتفاق افتاد و در واقع در دو سطح «تشدید» و «افزایش» بی سابقه بوده است.