توسط نخست‌وزیر سوریه؛

پیام کتبی بشار اسد خطاب به "مقام معظم رهبری" تحویل ولایتی شد

نخست‌وزیر سوریه پیام کتبی بشار اسد را که خطاب به "رهبر معظم انقلاب" نوشته شده است، تحویل علی‌اکبر ولایتی داد.

 "وائل الحلقی" نخست وزیر سوریه صبح امروز سه‌شنبه با علی اکبر ولایتی مشاور مقام معظم رهبری در امور بین‌الملل در بیمارستان مسیح دانشوری دیدار کرد.

وی در این دیدار پیام کتبی بشار اسد رئیس جمهور سوریه را که خطاب به مقام معظم رهبری نوشته شده است، تسلیم ولایتی کرد.
 
نخست وزیر سوریه ضمن ابراز خرسندی از این دیدار بر عزم راسخ دولت و ملت سوریه در دفاع از تمامیت ارضی و حاکمیت مردم سوریه بر سرنوشت خویش و استقلال کشورشان تأکید کرد.
 
الحلقی ابراز امیدواری کرد: با کمک دوستان سوریه شاهد شکست تروریست‌ها و حامیان خارجی آنها باشیم.
 
ولایتی نیز در این دیدار با اشاره به سابقه روابط برادرانه و راهبردی ایران و سوریه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران تاکنون، گفت: در طول این مدت طولانی و علی‌رغم فشارهای سنگین تروریست‌ها و برخی حامیان خارجی آنها، دفاع ملت و دولت سوریه از تمامیت ارضی و اصرار بر حق تعیین سرنوشت مردم ستودنی و مثال‌زدنی است و حتی دشمنان سوریه بر این موضوع تأکید و اذعان دارند.
 
وی با تقدیر از مقاومت دولت و ملت سوریه، تأکید کرد: مقام معظم رهبری برای سوریه به‌عنوان خط مقدم مقاومت علیه صهیونیسم، اهمیت زیادی قائل هستند و کماکان حمایت از دولت و ملت بزرگ سوریه از جمله اولویت‌های مهم سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است.
 
مشاور امور بین‌الملل مقام معظم رهبری خاطرنشان کرد: خوشبختانه امروز شاهد هستیم که همبستگی و همکاری همه‌جانبه ایران و سوریه ثمرات ارزشمند خود را به منصه ظهور رسانده و حتی دشمنان ملت فلسطین و نهضت بیداری اسلامی را نیز وادار به اعتراف پیروزی مقاومت در برابر صهیونیسم و حامیان بین‌المللی و منطقه‌ای آن کرده است به‌طوری که با رسوایی تمام اخیراً نقشه راه خود را تغییر و چهره واقعی خویش را به کشورهای اسلامی به‌ویژه مصر به‌پا خاسته در جریان بیداری اسلامی بیش از پیش نمایان کرده است.

معاون هماهنگ‌کننده نیروی هوایی ارتش:

ابتکارات شهید بابایی در دوران جنگ تحمیلی عامل موثری در حفظ برتری هوایی ما بر دشمن بود

معاون هماهنگ کننده نیروی هوایی ارتش در توصیف شهید سرلشکر خلبان عباس بابایی گفت: ابتکارات شهید بابایی در دفاع مقدس باعث شد که ایران هیچگاه برتری هوایی خود را در برابر عراق از دست ندهد.

به نقل از پایگاه اطلاع رسانی ارتش، "امیر سرتیپ خلبان عزیز نصیرزاده" معاون هماهنگ‌کننده نیروی هوایی که به مناسبت 15 مرداد سالگرد شهادت سرلشکر خلبان عباس بابایی با خبرنگار ما گفتگو می‌کرد، در  مورد توانایی‌های راه کنشی (تاکتیکی) آن شهید بزرگوار گفت: شهید بابایی به مسائل ریز تاکتیکی، اطلاعاتی و عملیاتی دقت می‌کرد و با وجود آنکه وی معاون عملیات نیروی هوایی ارتش بود و الزامی به حضور فیزیکی در عملیات‌ها نداشت، اما به طور مستقیم در آنها شرکت و دستوراتش را شخصاً و به صورت حضوری صادر می‌کرد تا باعث بالا رفتن روحیه همکاراش در صحه نبرد شود.
 
وی همچنین در تبیین حضور فیزیکی شهید بابایی در عملیات‌ها خاطرنشان کرد: ایشان به عنوان معاون عملیات نیروی هوایی نقش رهبری و فرماندهی خلبانان را بر عهده داشت و اقدامات او باعث ایجاد انگیزه برای دیگران می‌شد.
 
معاون هماهنگ‌کننده نیروی هوایی ارتش همچنین با اشاره به ابتکارات این خلبان تیزپرواز در هشت سال دفاع مقدس تصریح کرد: شهید بابایی با شَم بالای اطلاعاتی که داشت، دریافته بود خلبانان عراقی در پروازهای شبانه ضعیف هستند ولی در مقابل، خلبانان ایرانی توانایی خوبی در این زمینه دارند بنابراین برای اسکورت نفت‌کش‌ها و کشتی‌ها، پرواز شبانه را طراحی و اجرا کرد.
 
امیر سرتیپ نصیرزاده ادامه داد: تدابیر شهید بابایی در استفاده از جنگنده‌های اف-14 که هنوز هم از هواپیماهای برتر در سطح دنیاست، این هواپیما را یک نسل بالا تر بُرد.
 
وی در ادامه با اشاره به همکاری دونخبه برتر نیروی هوایی ارتش –شهیدان عباس بابایی و منصور ستاری- در دفاع مقدس تصریح کرد: همکاری این دو نخبه در آن زمان باعث شده بود ما در زمینه آفند و پدافند بسیار خوب عمل کنیم و با وجود حمایت همه جانبه قدرت‌های بزرگ از عراق همواره برتری هوایی خود را حفظ کنیم.
 
امیر سرتیپ خلبان عزیز نصیرزاده در ادامه با اشاره به ویژگی‌های بارز اخلاقی و شخصیتی شهید سرلشکر خلبان عباس بابایی اظهار داشت: عباس بابایی انسان بزرگوار، صادق، پاک دامن و فروتن بود که همواره در مقابله با زیردستان خود را بدهکار آنها می‌دانست، نکته مهم دیگر خصوصیات بارز شهید بابایی، سرسختی در مقابل دشمنان، ثابت قدم بودن در اعتقادات، روش‌ها و سیره زندگی‌اش بود.

عکس هایی که در آلبوم هیچ ژنرال نیروی هوایی پیدا نمی شود

از این خلبان کارکشته ی نیروی هوایی، عکس هایی به جا مانده است که در آلبوم عکس شخصی هیچ ژنرال دیگر نیروی هوایی پیدا نمی شود. عکس هایی که نمونه هایی از آن ها را پیش رو دارید.

«عباس بابایی» به تاریخ   ۱۴ آذر ۱۳۲۹ در شهر «قزوین» متولد شد. او پس از گرفتن دیپلم، در سال ۱۳۴۸ علی رغم قبولی در رشتهٔ پزشکی، به دلیل علاقه به خلبانی، به نیروی هوایی پیوست و پس از گذراندن دوره مقدماتی برای تکمیل تحصیلاتش در سال ۱۳۴۹ به آمریکا اعزام شد.
عباس پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با شروع جنگ ایران و عراق،  عملیات جنگی خود را آغاز نمود. وی در سال ۱۳۶۰ درجهٔ سرهنگ دومی دریافت کرد و به عنوان فرمانده «پایگاه هشتم هوایی اصفهان» منصوب شد.
 «عباس بابایی»در ۹ آذر ۱۳۶۲ به درجه سرهنگ تمامی ارتقاء یافت و به سمت «معاونت عملیات فرماندهی نیروی هوایی» منصوب شد و به تهران عزیمت کرد. بابایی پس از چهار سال جهاد، در مقام «معاونت عملیات نیروی هوایی»، در ۸ اردیبهشت ۱۳۶۶ به درجه «سرتیپی» رسید  و سرانجام  در سن ۳۷ سالگی و پس از ۶۰ ماموریت جنگی موفق به تاریخ ۱۵ مرداد ۱۳۶۶ به آخرین درجه ی خود را، هم زمان با «عید سعید قربان» از «حضرت حق»(جل و علا) دریافت کرد و پای بر بساط«عند ربهم یرزقون» نهاد. پیکر «عباس بابایی» در گلزار شهدا در «شاهزاده حسین» واقع در «قزوین» تا روز «رجعت» به امانت سپرده شد.
در میان نظامیان، افسران «نیروی هوایی» همواره از شان و منزلب اجتماعی بالایی برخوردار هستند. این گروه از نظامیان، از لحاظ توانمندی های فیزیکی، ضریب هوش و آموزش های علمی و تسلط نسبی بر زبان های خارجی، همواره از دیگر هم ردیفان خود در سایر نیروهای مسلح، برتری های آشکاری دارند. افسران «نیروی هوایی» با کلاس ترین بخش ارتش را تشکیل داده اند که البته این جایگاه، فاصله ی زیادی هم با حقیقت ندارد. «عباس بابایی» در زمان شهادت، یک افسر عالی رتبه ی «نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی» و مرد شماره ی دوی «آسمان ایران» بود. اما همواره به تواضع و فروتنی خارق العاده اشتهار داشت. تمامی آنان که تجربه ی حضور و جهاد در کنار وی را داشته اند، از این خصیصه ی اش، با احترام فراوان یاد می کنند. تنها ژنرالِ نیروی هوایی که یونیفرم خوش قواره و چشم نواز خلبانی را با لباس بسیجی عوض می کرد و به میان بسیجیان می رفت و با آنان نشست و برخاست می کرد. تنها افسر خلبانی که بیل به دست می گرفت و به کمک روستاییان اقدام می کرد و تنها فرمانده ی عملیات نیروی هوایی که در میان نیروهای زیر دست و سربازانش، پابرهنه در مراسم عزای سیدالشهدا(صلوات الله علیه) حاضر می شد و حتی نوحه خوانی هم می کرد. از «عباس بابایی»، عکس هایی به جا مانده است که در آلبوم عکس شخصی هیچ ژنرال دیگر نیروی هوایی پیدا نمی شود. عکس هایی که نمونه هایی از آن ها را پیش رو دارید.

روحمان با یادش شاد


«عباس بابایی» در جمع بسیجیان


افسر خلبان و فرمانده یم پایگاه شکاری، در حالتی استثنایی


فرمانده عملیات نیروی هوایی در لباس خاکی بسیجی


فرمانده یک پایگاه هوایی، با پاهای برهنه و در حال نوحه خوانی در دسته ی عزاداری همان پایگاه

التماس دعا

در این شبهای قدر التماس دعا

حاج‌آقا دولابی:در دنیا التماس‌دعاگو نشوید

دنیا مزرعه آخرت است. سرای کار تلاش و سعی و عمل است و در همه کتابهای آسمانی تأکید شده است که برای انسان چیزی جز عمل نیست و عمل خود را در آحرت خواهد دید ( وَأَن لَّیْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى وَأَنَّ سَعْیَهُ سَوْفَ یُرَى).

  این اعمال ماست که بسوی ما بر می گردد «إِنَّمَا هِی أَعْمَالُکُمْ تُرَدُّ إِلَیکُم». پس باید با عمل آن هم عمل خالصانه ای که بفهمیم مقبول خداست آخرتمان را آباد کنیم . چه ملاک ساده ای برای فهم مقبولیت اعمال بهتر از این که خودمان قبولش داریم؟ خودمان محاسبه کننده اعمالمان هستیم و خواهیم بود(کفی بنفسک الیوم علیک حسیبا) پس از التماس دعایی که ما را از عمل غافل کند بپرهیزیم.

مرحوم حاج آقا دولابی (رحمة الله علیه) فرمودند:

*هر کس گفت التماس دعا گفتم من مستجاب الدعوه نیستم اما اگر باشم چه دعایی می خواهی بکنم؟

گفت دعا کن خدا حجم را قبول کند.

گفتم آیا خودت حجت را قبول داری؟ گفت : نه!...اٍه !؟ وقتی خودت قبول نداری من چه بگویم؟ در نماز جماعت می گوید التماس دعا. دعا کن خدا نماز ما را قبول کند.گفتم: آیا خودت نمازت را قبول داری؟ گفت: «نه!»

*یک وقت کلاه سرت نرود به من بگویی التماس دعا. اوّل خودت را بساز که آنچه را عمل میکنی ،مالی که در راه خدا میدهی،حرفی که در راه خدا میزنی، خودت قبول کنی. کاری که خودت قبول نداری را من چگونه به خدا غالب کنم. چنان قرص می گوید «نه» که آدم دود می شود.این را به شما می گویم که محرم هستید.

*پنجاه سال است که دارم به شما می گویم که خودتان را جمع کنید.کلاه سرتان نرود.در دنیا التماس دعا گو نشوید. وقتی خودت قبول نداری آیا مرا جلو می فرستی تا مرا حبس کنند؟ ولو بدم نمی آید که آنها به خاطر حرف بیجا حبسم کنند.چقدر خوب است که آدم یک بهانه پیدا کند که آنجا حبسش کنند. سور می دهند و به زندانیانشان گاهی سر می زنند و احترام می کنند.ای عزیزان،ما همه در دنیا زندانی هستیم.خداوند زندانی را دوست دارد.مخصوصا که خودش مارا اینجا انداخته است تا ادب شویم.